Το υπουργείο Πετρελαιοειδών της Νιγηρίας επανέλαβε πρόσφατα την πρόθεσή του να πιέσει για αύξηση του μεριδίου της εθνικής παραγωγής αργού πετρελαίου από εγχώριες εταιρείες πετρελαίου και φυσικού αερίου στο 30% βραχυπρόθεσμα, αλλά δεν είναι σαφές πόσο αντίκτυπο θα έχει αυτή η κίνηση να καταβάλουν προσπάθειες για να φέρουν σε απευθείας σύνδεση μικρά και λανθάνοντα πεδία πετρελαίου και φυσικού αερίου στη Δυτική Αφρική.
Η επιθυμία να αυξηθεί η παραγωγή από εγχώριες ανεξάρτητες εταιρείες πετρελαίου και φυσικού αερίου έχει εκφραστεί προφορικά από τους Petroleum Resources Emmanuel Ibe Kachikwu και ακόμη και αν υπάρξει κάποια γραφειοκρατία για να δείξει την πρόθεση της Νιγηρίας να έχει τουλάχιστον το 25% έως 30% παραγωγή 2,5 εκατ. βαρελιών έως το 2023 προέρχεται από τοπικές επιχειρήσεις. Ωστόσο, δεν υπάρχει καμιά προηγούμενη εμπειρία για να δείξει ότι η χώρα, η οποία έχει εκτιμηθεί ότι 30,1 δισ. Αποδεδειγμένα αποθέματα πετρελαίου, το 70% της ανοικτής θάλασσας, μπορεί να επιτύχει αυτόν τον στόχο.
Επί του παρόντος, η κυβέρνηση της Νιγηρίας αγωνίζεται με απροσδόκητες επιλογές για το πώς να προωθήσει το πέρασμα και να υπογράψει στο νόμο το νομοσχέδιο για τη βιομηχανία πετρελαίου (PIB), το οποίο υποστηρίζουν μερικές από τις αυτόχθονες ανεξάρτητες εταιρείες πετρελαίου και φυσικού αερίου, έχει πολλά κενά που εμποδίζουν την πλήρη συμμετοχή τους υπεράκτια και χερσαία έργα πετρελαίου και φυσικού αερίου.
Για παράδειγμα, οι ενεργές αυτόχθονες εταιρείες, οι οποίες υπερβαίνουν τα 25, υποστηρίζουν ότι το PIB δεν διευκρινίζει το ποσοστό συμμετοχής τους σε επικερδή υπεράκτια έκταση ούτε απολαμβάνει τα οφέλη από τα επιδόματα παραγωγής που προέρχονται από την Nigeria National Petroleum Corporation (NNPC) κυμαίνεται μεταξύ 50% και 60% σε μεγάλους υπεράκτιους τομείς που λειτουργούν σε μεγάλο βαθμό από διεθνείς εταιρείες πετρελαίου.
Εκτός από τις ανεπάρκειες της PIB για την ικανοποίηση των επιθυμιών των αυτόχθονων εταιρειών σχετικά με τον τρόπο με τον οποίο μπορούν να υποστηριχθούν για να διευρύνουν τις δυνατότητες εξερεύνησης και παραγωγής τους, πολλοί από αυτούς δεν διαθέτουν τα οικονομικά μέσα για να επενδύσουν στην δαπανηρή επιχείρηση υδρογονανθράκων βαθέων υδάτων, Ο Οργανισμός προειδοποιεί ότι "απαιτούν υψηλές επενδύσεις κεφαλαίου εκ των προτέρων, χρειάζονται σχετικά μεγάλο χρονικό διάστημα για να αναπτυχθούν και συνήθως έχουν μεγάλες περιόδους αποπληρωμής".
Ωστόσο, τον Ιανουάριο, η Kachikwu εγκαινίασε το Project100, μια πρωτοβουλία για τη στήριξη τουλάχιστον 100 εγχώριων εταιρειών πετρελαίου και φυσικού αερίου στη Νιγηρία για την αποτελεσματική προσφορά σεισμικών, θαλάσσιων, μηχανικών και γεώτρησης.
Μια εθνική διαδικασία επιλογής για την πρώτη φάση έχει αναληφθεί για την επιλογή εταιρειών που απολαύουν χρηματοδοτικής, μη οικονομικής, τεχνικής υποστήριξης και επίσης διευκόλυνε την πρόσβαση τόσο στην εγχώρια όσο και στη διεθνή αγορά.
Ο κ. Κατσίκου δήλωσε ότι οι εταιρείες, που αρχικά επιλέχθηκαν από τη διεθνή εταιρεία συμβούλων KPMG, θα καλλιεργηθούν "σε παίκτες μεγάλης κλίμακας που θα έχουν μεγάλο αντίκτυπο στην οικονομία." Ήδη 60 εταιρείες έχουν επιλεγεί στην πρώτη φάση. Αυτή είναι η δεύτερη φορά που η Νιγηρία επιχειρεί να ενισχύσει τις τοπικές εταιρείες πετρελαίου και φυσικού αερίου μετά την εκκίνηση του Ταμείου Παρέμβασης ύψους 200 εκατομμυρίων δολαρίων από το Νιγηριανό Συμβούλιο Ανάπτυξης και Παρακολούθησης περιεχομένου της Νιγηρίας και την Τράπεζα Βιομηχανίας (BOI) για την υποστήριξη και αναβάθμιση και επέκταση της παραγωγής τους τη βιομηχανία πετρελαίου και φυσικού αερίου.
"Εντός των επόμενων δύο μηνών θα ξεκινήσουμε ένα άλλο σχέδιο χρηματοδότησης ίσως χωρίς όλα τα σημεία συμφόρησης που βλέπουμε σήμερα με το BOI και αυτές οι επιλεγμένες εταιρείες θα είναι οι τομείς εστίασης και οι δικαιούχοι μας», δήλωσε ο Simbi Wabote, εκτελεστικός γραμματέας του NCDMB, Ιανουάριος.
Η προσπάθεια αύξησης της ικανότητας των τοπικών εταιρειών πετρελαίου και φυσικού αερίου της Νιγηρίας να συμμετάσχουν αποτελεσματικά στην εξερεύνηση, την παραγωγή και άλλες συναφείς προηγούμενες δραστηριότητες έρχεται στο πλαίσιο της αισιοδοξίας της πιθανής ανάκαμψης της βιομηχανίας πετρελαϊκής βιομηχανίας της Νιγηρίας μετά από μείωση των πόρων υδρογονανθράκων κατά 15% για την περίοδο από το 2010 έως το 2017.
Σύμφωνα με ορισμένους αναλυτές, η Νιγηρία, ένας από τους σημαντικότερους παίκτες της Αφρικής, σύμφωνα με ορισμένους αναλυτές, έχει περάσει απότομα όσον αφορά τις επενδύσεις στον τομέα των υδρογονανθράκων, ιδίως από το 2014, όταν οι εταιρείες «δίσταζαν να επενδύσουν υπό το φως των μειωμένων ταμειακών ροών, αυξημένη αστάθεια "σύμφωνα με τον Διεθνή Οργανισμό Ενέργειας.
"Ένα αβέβαιο επιχειρηματικό περιβάλλον λόγω της νομικής αβεβαιότητας σχετικά με το νομοσχέδιο για τη βιομηχανία πετρελαίου και ζητήματα ασφαλείας όπως ο βανδαλισμός, η ληστεία και η δολιοφθορά μπορεί να παρεμποδίσουν την παραγωγή", ανέφερε μια προηγούμενη ανάλυση της βιομηχανίας πετρελαίου και φυσικού αερίου της Deloitte.
Δεν είναι μόνο οι αυτόχθονες εταιρείες της Νιγηρίας που είναι αναγκασμένες να επενδύσουν βαθιά στον υπεράκτιο χώρο πετρελαίου και φυσικού αερίου. Ακόμα και μεγάλες διεθνείς εταιρείες πετρελαίου έχουν καθυστερήσει τις τελικές αποφάσεις επενδύσεων για την ανάπτυξη μεγάλων πετρελαϊκών πεδίων για διάφορους λόγους.
Μόνο δύο από τα εννέα μεγάλα πεδία πετρελαιοφόρων βαθέων υδάτων που ανακοινώθηκαν στη Νιγηρία, η Erha North Phase 2 που λειτουργούν από την Exxonmobil και την Αίγινα της Total SA, άρχισαν την παραγωγή. Άλλοι, όπως η Bonga Southwest / Aparo που λειτουργούν από τη Shell και το Bong North, επίσης υπό Shell και Zabazaba / Etan που λειτουργούν από την Eni αναμένεται να φθάσουν στο FID μέχρι το 2020. Άλλοι αναμενόμενοι FID είναι για πετρελαϊκό πεδίο Bosi που διαχειρίζεται η ExxonMobil, και Nsiko υπό ExxoMobil και Chevron αντίστοιχα. Αυτά τα πεδία πετρελαίου έχουν συνδυασμένη χωρητικότητα 1.135.000 bbl / d.
Ένα κοινό νήμα που διέρχεται από το διπλό ζήτημα της έλλειψης δυναμικότητας από τις εγχώριες εταιρείες πετρελαίου και φυσικού αερίου της Νιγηρίας για αποτελεσματικό ανταγωνισμό στη βιομηχανία πετρελαίου της χώρας και την κλιμάκωση των επενδύσεων από μεγάλες διεθνείς πετρελαϊκές εταιρείες είναι η αβεβαιότητα σχετικά με το ισχύον νομικό πλαίσιο και η επίμονη χαλαρή εξυπηρέτηση από την ομοσπονδιακή κυβέρνηση όσον αφορά την εξεύρεση βιώσιμων λύσεων στο κακό της ανασφάλειας και της διαφθοράς του πετρελαϊκού κλάδου.