Ο Διευθύνων Σύμβουλος της Petrobras, Jean Paul Prates, συμμετείχε στη Συνάντηση Διευθυντών Πετρελαίου και Φυσικού Αερίου στη Γενεύη αυτή την εβδομάδα και τόνισε ότι είναι ζωτικής σημασίας να ευαισθητοποιηθεί ο κόσμος για την ουσιαστική συμβολή του πετρελαίου στην οικονομία.
Η εκδήλωση συντονίστηκε από το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ και η συνάντηση εξέτασε δύο βασικά θέματα: την ενεργειακή μετάβαση στο COP 28 και τη δέσμευση της βιομηχανίας στον στόχο μείωσης των εκπομπών (καθαρό μηδέν).
Ο Prates πιστεύει ότι η μεγάλη πρόκληση για το COP 28 είναι να αντιστρέψει τη γενική αντίληψη ότι η βιομηχανία πετρελαίου και φυσικού αερίου είναι ο κακός της παγκόσμιας διαδικασίας ενεργειακής μετάβασης.
«Πρέπει να καταλάβουμε ότι ο κλάδος δεν είναι μόνο μέρος του προβλήματος, αλλά και μέρος της λύσης. Δεν υπάρχει δίκαιη ενεργειακή μετάβαση, δεν υπάρχει οικολογική μετάβαση, χωρίς τη δέσμευση της βιομηχανίας πετρελαίου. Ο κλάδος μας είναι απαραίτητος για την ενεργειακή μετάβαση, καθώς διαθέτει τεχνολογία αιχμής, εξειδικευμένο προσωπικό, τριχοειδή ικανότητα με τις οικονομίες διαφόρων χωρών και προφίλ και κλίμακα για την προώθηση του απαραίτητου μετασχηματισμού».
Μεταξύ των σημείων συναίνεσης που προσυμφωνήθηκαν στη συνάντηση είναι η πρόταση για μια πιο εμφατική ευθυγράμμιση της βιομηχανίας πετρελαίου και φυσικού αερίου προς υποστήριξη της Συμφωνίας του Παρισιού.
«Είναι απαραίτητο, έως την COP 28, η βιομηχανία πετρελαίου και φυσικού αερίου σε μεταβατικό στάδιο να κάνει μια πλήρη δήλωση δέσμευσης στους στόχους της Συμφωνίας του Παρισιού, δηλώνοντας ότι θα συνεργαστεί ενεργά τόσο με τους προμηθευτές όσο και με τους καταναλωτές της υπέρ αυτών των στόχων. », είπε ο Prates.
Τόνισε επίσης ότι είναι απαραίτητο να δοθεί προσοχή στον κίνδυνο οι απαιτήσεις για μετασχηματισμούς να βαθύνουν κοινωνικά και οικονομικά προβλήματα, όπως ο διαρθρωτικός πληθωρισμός, οι υψηλές τιμές πρόσβασης σε πηγές ενέργειας και, τελικά, η πείνα.
«Οι στόχοι απαλλαγής από τις ανθρακούχες εκπομπές και οι αρχές της ενεργειακής μετάβασης δεν πρέπει να εκληφθούν ως επιβολή που απειλεί την επιβίωση κανενός, ειδικά των πιο εύθραυστων πληθυσμών. Αποτελούν, κατά την αντίθετη έννοια, ένα κάλεσμα προς την ηγεσία των μεγαλύτερων εταιρειών να συμβάλουν σε μια αποφασιστική αλλαγή για την υπεράσπιση της διατήρησης της ζωής στον πλανήτη μας. Όταν καλούμαστε να δράσουμε, πρέπει να δίνουμε το παράδειγμα, κατανοώντας ότι η τοπική κοινωνικοοικονομική πραγματικότητα θα υπαγορεύσει διαφορετικά χρονοδιαγράμματα σε αυτή τη διαδικασία».