Τυποποίηση σταθμών σύνδεσης

Ο Gro Stakkestad, διευθυντής της υποθαλάσσιας παρέμβασης και επισκευής του αγωγού της Equinor (Φωτογραφία: Equinor)

Ο Gro Stakkestad, διευθυντής της υποβρύχιας παρέμβασης και επισκευής αγωγών, η Equinor, ζυγίζει στις σκέψεις της εταιρείας της σχετικά με υποβρύχια οχήματα.

Γιατί τα υποθαλάσσια οχήματα είναι ελκυστικά τώρα;
Η πρόσφατη κάμψη της τιμής του πετρελαίου σε συνδυασμό με την αυξανόμενη περιβαλλοντική ευαισθητοποίηση ανάγκασαν τις υπεύθυνες εταιρείες - όπως το Equinor - να σκέπτονται λιγότερο συντηρητικά και να διερευνούν πιο έξυπνους τρόπους λειτουργίας. Αυτό οδήγησε στην εντατικοποιημένη στρατηγική της Equinor, συμπεριλαμβανομένης της στρατηγικής μας για την τεχνολογία, η οποία μεταξύ πολλών πραγμάτων βλέπει την αυτοματοποίηση μέσω, παραδείγματος χάριν, υποβρύχιων αεροσκαφών ως τρόπο αύξησης της ασφάλειας, χαμηλότερων εκπομπών και ταυτόχρονης μείωσης του κόστους.

Ταυτόχρονα, η Equinor παρατηρεί ότι υπάρχουν πολλοί ισχυροί φορείς που αναπτύσσουν υποβρύχια αεροσκάφη, πράγμα που σημαίνει ότι μπορεί επίσης να υπάρχει μια υγιής αγορά με ανταγωνισμό και συνεχή ανάπτυξη. Ωστόσο, για να μεγιστοποιήσουμε τον ανταγωνισμό και την ανάπτυξη, βλέπουμε την ανάγκη τυποποίησης των διεπαφών. Αυτό περιλαμβάνει τους υποθαλάσσιους σταθμούς σύνδεσης (SDS).

Μεταξύ των τεχνολογικών κινητήριων δυνάμεων υπάρχουν και οι πρόσφατες προηγμένες τεχνολογίες τεχνητής νοημοσύνης (AI), οι οποίες αποτελούν βασική τεχνολογία για τα υποβρύχια αεροσκάφη παρέμβασης χωρίς πρόσδεση. Αυτό οφείλεται σε περιορισμούς στην εμβέλεια και το εύρος ζώνης στην υποθαλάσσια επικοινωνία που προκαλεί περιορισμούς - και μερικές φορές αποτρέποντας - την τηλεμεταχείρηση από έναν ανθρώπινο πιλότο. Λόγω της περιορισμένης βοήθειας από έναν ανθρώπινο πιλότο, τα αεροσκάφη χρειάζονται ενσωματωμένες λειτουργίες για την ανίχνευση ανωμαλιών, την κατανόηση του περιβάλλοντός τους, την αναγνώριση χαρακτηριστικών τους και τη λήψη των σωστών αποφάσεων αυτόνομα. Αυτό γίνεται συνήθως μέσω του ΑΙ με τη μορφή τεχνητών νευρωνικών δικτύων.

Τι είναι το όραμα του Equinor;
Η Equinor δεν έχει παράγει ποτέ αυτοκίνητα, αλλά έχουμε κατασκευάσει βενζινάδικα. Δεν θα παράγουμε υποβρύχια αεροσκάφη, αλλά θα κατασκευάσουμε σταθμούς φόρτισης γι 'αυτούς στον πυθμένα. Ονομάζουμε υποθαλάσσιους σταθμούς σύνδεσης (SDS). Η φιλοδοξία μας είναι ότι αυτή η υποδομή θα συμβάλει σε μια αγορά υποβρύχιων αεροσκαφών και η πρόθεσή μας είναι να αγοράσουμε ή να ενοικιάσουμε υποβρύχια αεροσκάφη που αναπτύσσονται από άλλους για να κάνουν επιθεωρήσεις και εργασίες παρέμβασης στο εγγύς μέλλον.

Το όραμα της Equinor είναι ότι όλα τα μεγάλα οχήματα χωρίς κλίση με δυνατότητα πτήσης θα είναι συμβατά με το SDS μας. Τα αιωρούμενα αεροσκάφη είναι πιο ευέλικτα από τα παραδοσιακά ROVs, καθιστώντας τα ικανά για τη διατήρηση των σταθμών, την αυτόνομη παρέμβαση με εργαλεία ροπής κλπ., Καθώς και την πρόσδεση σε ένα επίπεδο τυποποιημένο "helipad" - το SDS.

Υπάρχουν πολλές εναλλακτικές λύσεις και θεωρώ ότι αυτές θα συμβούν σε βήματα καθώς η τεχνολογία ωριμάζει. Επιτρέψτε μου να δώσω μερικά παραδείγματα. Με τυποποιημένο σταθμό σύνδεσης και λύση δικτύου, μπορούμε να διαθέσουμε αρκετούς τύπους αεροσκαφών στον ίδιο τομέα και να κάνουμε προσαρμογές στο στόλο των αυτοκινητοδρόμων καθώς εξελίσσεται η τεχνολογία. Ανάλογα με τα συγκεκριμένα καθήκοντα (π.χ. επιθεώρηση, παρέμβαση, περιβαλλοντική παρακολούθηση) κατά περίπτωση, θα κάνουμε συγκεκριμένες επιχειρηματικές περιπτώσεις και θα καθορίσουμε τον τύπο, τον αριθμό και την πυκνότητα των σταθμών σύνδεσης. Η ρύθμιση μπορεί να ποικίλει αρκετά από το πεδίο ανά πεδίο. Αν μπορούμε να συνδυάσουμε τα drones σε διάφορα πεδία - "διεπιχειρησιακές επιχειρήσεις" - αυτό θα ενισχύσει περαιτέρω τις μεμονωμένες επιχειρηματικές υποθέσεις. Ορισμένα από τα αεροσκάφη έχουν σχετικά μεγάλη εμβέλεια, πάνω από 100 χιλιόμετρα (για παράδειγμα την ελευθερία του Oceaneering), έτσι σε ορισμένες περιπτώσεις μπορεί να ταξιδέψει μεταξύ των πεδίων. Επίσης, εξετάζουμε τη χρήση μη επανδρωμένων επιφανειακών σκαφών (USV), τα οποία θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για την εγκατάσταση αποβάθρων σε απομακρυσμένες τοποθεσίες (ως μητρικό πλοίο), αλλά αυτό θα μπορούσε επίσης να χρησιμοποιηθεί για τη μεταφορά αεροσκαφών μεταξύ τοποθεσιών, εάν η απόσταση μεταξύ του ΣΔΑ Πολύ μεγάλο.

Τι γίνεται τώρα;
Το SDS στο Trondheimsfjorden είναι μόνιμα εγκατεστημένο σε βάθος 365 μέτρων και διατίθεται για δοκιμαστικές και ερευνητικές δραστηριότητες μέσω του NTNU (Νορβηγικό Πανεπιστήμιο Επιστήμης και Τεχνολογίας). Σχεδιάζουμε να εγκαταστήσουμε έναν παρόμοιο σταθμό σύνδεσης στο Åsgard Field και περισσότερους σταθμούς σύνδεσης στα επόμενα χρόνια.

(Η αξιολόγηση της πιθανής χρήσης του UID στο πεδίο Snorre βρίσκεται σε εξέλιξη. Μια τελική απόφαση αναμένεται να ληφθεί αργότερα εντός του έτους).

Μια αυτόνομη υποθαλάσσια βάση σύνδεσης. (Πηγή: Blue Logic)