Πρόγραμμα ηλεκτροκίνησης για τον Μπ. Buchan

Ένα σχέδιο για τη δημιουργία ενός νέου κέντρου παραγωγής ηλεκτρισμένου πετρελαίου "21ου αιώνα" στη βόρεια Θάλασσα του Ηνωμένου Βασιλείου παρουσιάστηκε την Τρίτη (11 Φεβρουαρίου), αντικατοπτρίζοντας τη σύγκλιση των προσπαθειών για την απελευθέρωση των οριακών πεδίων και την απαλλαγή από τον άνθρακα της υπεράκτιας βιομηχανίας υδρογονανθράκων.

Το σχέδιο της περιοχής του Μπέριαν Μπανάν θα έβλεπε πολλούς τομείς σε πολλές δεξαμενές, που ανήκαν σε μισές εταιρείες που συγκεντρώθηκαν κάτω από μια ανάπτυξη που θα μπορούσε να ηλεκτροδοτηθεί, χρησιμοποιώντας ενέργεια από την ακτή ή κοντά σε ανεμογεννήτριες. Η ηλεκτροκίνηση θα εξαλείψει την ανάγκη για υπεράκτιους αεριοστρόβιλους με υψηλές εκπομπές ρύπων και θα απλοποιήσει τη συντήρηση.

Ο David Larcombe, μηχανικός και εμπορικός διευθυντής του Jersey Oil & Gas (JOG), ο οποίος είναι επικεφαλής του σχεδίου Outer Moray, δήλωσε ότι ο JOG ήταν σε φάση επιλογής και ότι οι εταίροι προσπαθούσαν να προχωρήσουν στο σχεδιασμό και το σχεδιασμό πετρελαίου για το 2025.

Το πεδίο Buchan κυκλοφόρησε για πρώτη φορά ηλεκτρονικά το 1981 χρησιμοποιώντας την πλωτή εγκατάσταση Buchan Alpha, η οποία βρισκόταν σε σταθμό για περίπου 36 χρόνια.

Η ημι-βυθισμένη πλατφόρμα ήταν κλειστή το 2017 λόγω της εγκατάστασης που αποτυγχάνει σε περίπτωση ασφάλειας, είπε ο Larcombe, ο οποίος μιλούσε για το έργο στο Subsea Expo στο Aberdeen. Αυτό σημαίνει ότι υπάρχει ακόμα λάδι στο Buchan, καθώς και σε κοντινά χωράφια.

Ο Larcombe λέει ότι μόνο ο Buchan περιέχει ακόμα 82 MMBOe και ότι η περιοχή περιέχει περίπου 300 MMbbl. Ωστόσο, τα χαρακτηριστικά των διάφορων δεξαμενών σήμαινε ότι οι υποθαλάσσιες συνδέσεις με οποιαδήποτε απομακρυσμένη υποδομή θα ήταν δύσκολη, είπε ο Larcombe.

(Το άρθρο συνεχίζεται κάτω από τη φωτογραφία)

Ο Buchan Alpha που φτάνει στο Lerwick το 2017 για διάθεση / Image Credit: Repsol Sinopec

Αυτόνομη εγκατάσταση που τροφοδοτείται από την ακτή

"Το όραμα είναι να δημιουργηθεί μια αναπτυξιακή βάση με αυτόνομη εγκατάσταση", ανέφερε. Για την ηλεκτρική ενέργεια, ο Larcombe είπε ότι ο JOG πιστεύει ότι η δύναμη από την ακτή είναι η πιο βιώσιμη επιλογή.

"Δεν είναι καινούριο, αλλά το κόστος είναι σημαντικό και μπορεί να αποτελέσει εμπόδιο. Με μια προσέγγιση συνεργασίας και μερισμού κεφαλαίων, θα μπορούσε να εφαρμοστεί και να διανεμηθεί σε άλλες εγκαταστάσεις στην κεντρική Βόρεια Θάλασσα ", ανέφερε.

Ένα σχέδιο περιοχής, που συγκεντρώνει διάφορους φορείς εκμετάλλευσης, προωθήθηκε από τη ρυθμιστική αρχή του Ηνωμένου Βασιλείου, την Αρχή Πετρελαίου και Αερίου (OGA), η οποία προσέφερε ένα πακέτο αδειών στον 31ο συμπληρωματικό γύρο.

---

Σχετικά: JOG Λαμβάνοντας το Stach Equinor στο Verbier Discovery

---

Η JOG, σε συνεργασία με μια σειρά άλλων εταιρειών, πήρε την άδεια αυτή πέρυσι. Τρισδιάστατα σεισμικά δεδομένα αποκτήθηκαν στην περιοχή το 2018 και η επεξεργασία συνεχίζεται.

Η πρόκληση είναι ότι τα χωράφια έχουν διαφορετικούς ιδιοκτήτες, οι οποίοι έχουν τα δικά τους οικονομικά εμπόδια και οδηγούς.

"Αυτή τη στιγμή, συζητάμε με τον καθένα για τη διευκόλυνση της ανάπτυξης", δήλωσε ο Larcombe. "Είναι στη φάση επιλογής της έννοιας. Προσπαθούμε να αμφισβητήσουμε τη σύμβαση ", πρόσθεσε.

"Ξεκινάμε με ένα κενό φύλλο και αμφισβητούμε τα σχέδια που μας εξυπηρετούσαν τόσο καλά για τόσα χρόνια".

Άλλοι εξετάζουν την ηλεκτροδότηση επίσης

Τον περασμένο μήνα, η JOG συμφώνησε να (εκ) αποκτήσει το 70% της συμμετοχής της Equinor στην εξαγορά του πετρελαίου Verbier, η οποία θα συνδεόταν και με το έργο της περιοχής Greater Buchan. Μόλις επιλεγεί η ιδέα, ο JOG δήλωσε ότι θα φαινόταν να εκμεταλλευτεί το έργο για να βοηθήσει στην πρόοδο του σχεδίου.

Η εκδήλωση άκουσε επίσης από τον Laurent Parra, από την Total, ο οποίος δήλωσε ότι η Total σκέπτεται επίσης την ηλεκτροδότηση του κόμβου Elgin / Franklin.

Σε μια άλλη συνάντηση, ο Jeremy Summers από την Atkins περιέγραψε μια μελέτη που είχε συμμετάσχει στην εξέταση της ηλεκτροδότησης πεδίων στην κεντρική Βόρεια Θάλασσα.

Διαφορετικές επιλογές εξετάστηκαν και η πιο βιώσιμη θεωρήθηκε ως ένα καλώδιο 200 χλμ HVDC από την ακτή, δήλωσε, βοηθώντας στην αποκεντροποίηση των υπεράκτιων εγκαταστάσεων.

Ωστόσο, θα σήμαινε επίσης την κατασκευή σταθμού υπεράκτιων σταθμών μετασχηματιστών 3.000 τόνων, ώστε να μετατραπεί η ισχύς συνεχούς ρεύματος σε εναλλασσόμενο ρεύμα και να μειωθεί στις απαιτήσεις ισχύος των πλατφορμών.