Η Μετάβαση της Ενέργειας, Ηλίθια

Ο Johan Sverdrup αναμένεται να παράγει λιγότερα από 1 kg CO2 ανά βαρέλι. Ο παγκόσμιος μέσος όρος εκτιμάται σε 18 κιλά. (Φωτογραφία: Ole Jørgen Bratland / Equinor)

Το "Fit at 50", "η ζωή αρχίζει στα 70" και "τα swinging 60s" ήταν όλα τα συνθήματα που επιλέχτηκαν για να αντανακλούν το κλίμα των τιμών πετρελαίου το 2017, 2018 και 2019 αντίστοιχα. Αυτή τη χρονιά, στο ετήσιο Παγκόσμιο Επιχειρηματικό Πρωινό για την Παγκόσμια Αγορά Υποθαλάσσιων Τεχνολογιών (SUT) της Εταιρείας Υποβρύχιων Τεχνολογιών (SUT), ήταν "η μετάβαση στην ενέργεια, ηλίθιος".

Στην πραγματικότητα, ενώ ο Mike Beveridge, διευθύνων σύμβουλος της εταιρείας επενδύσεων ενέργειας Simmons Energy, χρησιμοποίησε τα πρώτα τρία συνθήματα, δεν χρησιμοποίησε το παιχνίδι στο μαντρά της καμπάνιας Μπους ("η οικονομία, ηλίθιος"). Αλλά, θα μπορούσε να έχει.

"Πριν από ένα χρόνο, δεν χρησιμοποιούσαμε καμία από αυτές τις φράσεις", όπως το καθαρό μηδέν, η αποκομφοποίηση άνθρακα, το άγχος της κλίμακας, η κλιματική επείγουσα κατάσταση, είπε στο γεγονός, που πραγματοποιήθηκε σήμερα το πρωί στο Αμπερντίν (30 Ιανουαρίου). "Η Greta Thunberg άλλαξε τη ρητορική. Αυτό το έτος, κανείς δεν μιλά για τις τιμές του πετρελαίου. Η τιμή του πετρελαίου δεν έχει σημασία στη σκέψη των λαών. Θα είχε σημασία αν πήγε σε $ 40 / bbl, αλλά δεν θα είχε σημασία αν πήγε στα $ 100. Είμαστε σε έναν διαφορετικό κόσμο. Σε κάθε εκδήλωση, όλα όσα ακούτε είναι η μετάβαση στην ενέργεια. "

Ο Henning Bjørvik, αναλυτής στην ομάδα πετρελαϊκής εξυπηρέτησης της Rystad Energy με κύριο άξονα την αγορά υποθαλάσσιων εγκαταστάσεων, συμφωνεί. "Το 2019 ήταν ένα σημείο καμπής", δήλωσε στην εκδήλωση. "Δεν είναι μόνο η αλλαγή του κλίματος που οδηγεί αυτό, υπογραμμίζοντας αυτό είναι και η τεχνολογία (π.χ. ηλεκτρικά αυτοκίνητα), οι εταιρείες που εκχωρούν από το πετρέλαιο και το φυσικό αέριο, έρχεται από όλες τις οπτικές γωνίες τώρα".

Λοιπόν, τι έχει κάνει η τιμή του πετρελαίου; Ο μέσος όρος ήταν $ 64 / bbl το 2019 και ακολούθησε αυτή την τάση το 2020, παρά τα μεγάλα γεωπολιτικά γεγονότα. Οι επιθέσεις εναντίον των πετρελαϊκών εγκαταστάσεων της Σαουδικής Αραβίας έδειξαν ότι οι τιμές ήταν πολύ μεγαλύτερες, αλλά μέσα σε μια εβδομάδα είχαν εξορθολογιστεί, επισημαίνει η Beveridge. Το ίδιο συνέβη και όταν ο ιρανός στρατηγός Qasem Soleimani επιτέθηκε. "Μου φαίνεται ότι δεν υπάρχει πλέον γεωπολιτικός κίνδυνος στην τιμή του πετρελαίου", λέει.

Αλλά αυτό που προκαλεί πραγματικά το επενδυτικό κλίμα είναι η μελλοντική ζήτηση. Πόσο δυνατός και πόσο θα διαρκέσει παραμένει ένα μεγάλο άγνωστο. Η Beveridge πιστεύει ότι η παγκόσμια αύξηση του πληθυσμού θα εξακολουθήσει να προκαλεί την ανάγκη για ενέργεια και τα πράγματα που την παράγει.

Ο Rystad προβλέπει ότι το 2028 θα παρουσιάσει την αιχμή της ζήτησης για πετρέλαιο, "κυρίως λόγω των ηλεκτρικών οχημάτων". Άλλοι, π.χ. οι πετρελαϊκές εταιρείες έθεσαν την ημερομηνία στη δεκαετία του 2030, ενώ ορισμένες πράσινες οργανώσεις και η νορβηγική εταιρεία διαχείρισης κινδύνων DNV GL το έθεσαν στα μέσα της δεκαετίας του 2020.

Αλλά, αν η ζήτηση αιχμής είναι το 2028 ή το 2038, "μόλις ο κόσμος σκέφτεται ότι κατευθυνόμαστε προς την αιχμή της κορυφής, αλλάζει νοοτροπίες και αλλάζει επενδυτικές αποφάσεις", λέει η Beveridge.

Έτσι, ενώ προβλέπεται η ανάπτυξη, υπάρχει μια «φρικτή» αποσύνδεση της κεφαλαιαγοράς μεταξύ των τιμών του πετρελαίου και της αποτίμησης της αγοράς, σε ορισμένες περιπτώσεις -62%, οι οποίες στο παρελθόν ήταν περισσότερο συνδεδεμένες. Η Beveridge λέει ότι «οι αξίες μετοχών έχουν αποδεκατιστεί», με απώλειες εκατοντάδων δισεκατομμυρίων δολαρίων τα τελευταία χρόνια, λόγω του συναισθήματος της αγοράς που επικεντρώνεται στην έλλειψη μελλοντικών προοπτικών. Οι συγχωνεύσεις και οι δραστηριότητες απόκτησης ήταν επίσης αργές, για παρόμοιους λόγους. "Ήταν μια δύσκολη αγορά", με λίγες σκέψεις, περισσότερους παρατηρητές αλλά ακόμα πιο σκεπτικιστές.

Mike Beveridge (αριστερά) και Henning Bjorvik. (Φωτογραφία: Elaine Maslin)

Εν τω μεταξύ, η κλιματική αλλαγή και η μετάβαση στην ενέργεια κυριαρχούν στην ατζέντα, όχι πάντα θετικά. Είναι άσχημα ενημερωμένος, μη ισορροπημένος και απίστευτα άχρηστος, χάνοντας τη συζήτηση για τις διαφορετικές πηγές ενέργειας, τον ρόλο της ενέργειας στον κόσμο και τη συμβολή της βιομηχανίας πετρελαίου και φυσικού αερίου στη συζήτηση για το φαινόμενο του θερμοκηπίου, λέει.

Επιπλέον, η αλλαγή στη ρητορική έβγαλε τη βιομηχανία έξω, "όπως ένα ελάφι στους προβολείς", λέει ο Beveridge, παρουσιάζοντας μια εικόνα ενός ελαφιού στους προβολείς ενός οχήματος. «Δεν έχουν ιδέα τι να κάνουν. Η βιομηχανία μας έχει τόσο λίγους εκπροσώπους, κανείς δεν μιλάει λογικά για το πώς πρέπει να αντιδράσουμε ή να υπερασπιστούμε τη θέση μας στον παγκόσμιο ενεργειακό συνδυασμό ».

Αλλά το αποτέλεσμα είναι επισημασμένο. Οι πετρελαϊκές εταιρείες, μία προς μία, έχουν θέσει επιθετικούς στόχους να αποκεφαλίσουν την επιχείρησή τους. Η Equinor καυχιέται για το γεγονός ότι η ανάπτυξη του Johan Sverdrup είναι η χαμηλότερη παραγωγή άνθρακα στον κόσμο, τονίζει η Beveridge. Ο Johan Sverdrup τροφοδοτείται από την ακτή, χρησιμοποιώντας πράσινη νορβηγική δύναμη και αναμένεται να παράγει λιγότερο από 1 κιλό CO2 ανά βαρέλι. Ο παγκόσμιος μέσος όρος εκτιμάται σε 18 κιλά, λέει ο Beveridge. «Τώρα οι επιχειρήσεις αγωνίζονται μεταξύ τους για να παράγουν τη χαμηλότερη παραγωγή άνθρακα στον κόσμο».

"Οι φορείς εκμετάλλευσης παίρνουν πραγματικά αυτό σοβαρά", με την BP να επενδύει στην ηλιακή ενέργεια, την Equinor, τη Total και τη Shell στο έργο δέσμευσης και αποθήκευσης άνθρακα του Northern Lights και άλλα, λέει ο Bjørvik. Τα έργα ανανεώσιμων πηγών ενέργειας ορισμένων εταιρειών, όπως η Dogger Bank, που είναι το μεγαλύτερο αιολικό πάρκο αιολικών πάρκων στον κόσμο στα 3,6 GW, είναι ακόμη μεγαλύτερα από οποιοδήποτε έργο πετρελαίου και φυσικού αερίου, όπως το Bacalhau Bay du Equinor, σημειώνει ο Bjørvik. Αλλά, με την προοπτική, εξακολουθούν να επενδύουν περισσότερο στο πετρέλαιο και το φυσικό αέριο και υπόσχονται να μειώσουν τις εκπομπές στο μηδέν μέχρι το 2050, αρκεί να είναι αρκετές, Bjørvik ερωτήσεις.

Εν μέσω αυτής της αλλαγής, η βιομηχανία αντιμετωπίζει μια τριλογία απειλών, λέει ο Beveridge: η ηθική επενδυτική ατζέντα, όπου τα χρήματα απομακρύνονται από τον τομέα. το ταλέντο παρασύρεται από τη βιομηχανία, είναι δύσκολο να προσληφθούν νέοι άνθρωποι (αλλά όχι η άνθηση και η απότομη πτώση του ταλέντου του παρελθόντος). και επιθέσεις στον κυβερνοχώρο. "Οι πελάτες μας έχουν επηρεαστεί σοβαρά από αυτό και δεν είναι απλώς η κακή τύχη ότι οι άνθρωποι στοχεύουν σε κόμματα αντι-ορυκτών καυσίμων", λέει.

Είμαστε επίσης σε μια μεταβαλλόμενη βιομηχανία. Είναι όλο και λιγότερο κυκλικό: "είμαστε σε ένα μόνιμο νέο κανόνα, πιθανώς", οι δημόσιες αγορές είναι κλειστές, υπάρχουν πολλές αβεβαιότητες γύρω από τις επιλογές εξόδου, η παγκόσμια νοοτροπία είναι πλέον μια περιφερειακή νοοτροπία και οι εταιρείες είναι εμμονή με ταμειακές ροές όχι EBITDA, λέει. Είμαστε σε "μια πολύ περίεργη αγορά τώρα", λέει, όπου τα επίπεδα της υποθαλάσσιας δραστηριότητας αρχίζουν να επιταχύνουν, αλλά έχουμε τρομερό κλίμα επενδυτών. Για να το διορθώσουμε αυτό, απαιτούνται πιο ορθολογικές συνομιλίες - και συμβαίνουν - αλλά οι επιχειρήσεις πρέπει επίσης να φανεί ελκυστική και να είναι επικερδής για να προσελκύσει επενδυτές.

Αλλά, δεν είναι όλη η καταστροφή και η χαρά. Υπάρχουν φωτισμοί φωτός για τα σωστά θέματα, όπως ψηφιακές προσφορές και υπηρεσίες δεδομένων, υπηρεσίες αγωγών και επιθεώρηση, αυτοματοποίηση και ρομποτική, υλικά όπως σύνθετα υλικά και οτιδήποτε έχει περιβαλλοντικές επιπτώσεις στις λειτουργίες. Και, "Υπάρχουν λόγοι να είναι χαρούμενος", λέει. "Μπορούμε να δούμε πραγματική στενότητα εφοδιασμού τα επόμενα δύο ή τρία χρόνια. Βλέπουμε ότι έχουμε έναν επενδυτικό κύκλο υποθαλάσσιο μπροστά μας. Θα υπάρξουν νικητές και ηττημένοι στον τομέα μας. αν έχετε μια νέα στρατηγική ή τεχνολογία, θα είστε νικητής. "